در بیشتر نقاط ایران عزیزمان، آنتن موبایل قطعی است! به جز اندک مواردی، تقریباً از هر نقطه ای می توانیم موبایلمان را برداریم، تماسی بگیریم، پیامی بدهیم و یا آنلاین شویم. اما همچنان 2 میلیارد نفر در جهان وجود دارند که در مناطقی زندگی می کنند که شبکه تلفن همراه وجود ندارد و آن هم به دلیل دور بودن از شهرهای اصلی است. ساخت شبکه ای از برج های مخابراتی در مناطق دورافتاده بسیار گران است. حالا اگر در فضا یک شبکه موبایل راه بیندازیم، می توانیم این نقاط کور را هم به شبکه جهانی وصل کنیم و بارانی از سرویس های 4G را از طریق ماهواره ها بر مردم زمین سرازیر کنیم! در این مقاله با موستانگ همراه شوید تا از این شبکه ی همگانی یا بهتر بگوییم، اینترنت فضایی بیشتر بدانید.
اینترنت فضایی ، یه راه حل عالی برای آنتن دهی به تمام نقاط کره زمین
تلفن های ماهواره ای دهه هاست که وجود دارند، اما گران اند و به خاطر ظاهر شبیه آجرشان 🙂 ، نمی توان هر روز از آن ها استفاده کرد. به تازگی، تعدادی از شرکت های معتبر، شروع به کار بر روی ایده اینترنت فضایی کرده اند: با ساختن ماهواره هایی که بتوانند به موبایل های عادی وصل شده و شبکه ای قوی برای تلفن های همراه را مهیا کنند.
ساختن یک شبکه موبایل و اینترنت فضایی سخت است، زیرا تلفن های همراه بگونه ای ساخته نشده اند که با ماهواره هایی ارتباط برقرار کنند که در فاصله 300 مایلی از زمین قرار دارند و با سرعت 17000 مایل بر ساعت دائماً در حال چرخشند. برعکس، سخت افزار و نرم افزار آن ها طوری طراحی شده است که به برج های مخابراتی زمینی که تنها چند ده مایل از آن ها فاصله دارد، وصل شوند. بنابرین اگر بخواهیم از فضا به این تلفن های بیسیم متصل شویم، به آنتی احتیاج داریم که آنقدر حساس باشد که بتواند سیگنال های ضعیف تلفن ها را جمع آوری کند و آنقدر قوی باشد که بتواند سیگنالی را ارسال کند که توسط یک گیرنده موبایل دریافت شود.
Charles Miller هم بنیانگذار و مدیرعامل شرکت Lynk (شرکتی ویرجینیایی در حوزه ارتباطات ماهواره ای) می گوید:
قسمت سخت کار، ارسال سیگنال از موبایل به ماهواره است. ما نمی توانیم تلفن ها را تغییر دهیم تا قوی ترشان کنیم. تلفن باید از همان جیبمان هم کار کند.
شرکت Lynk و تلاش برای راه انداختن یک شبکه جهانی
این شرکت قصد دارد تا دو سال آینده، ماهواره هایی در اندازه قوطی کفش بسازد که به عنوان برج های مخابراتی سیار، به دور زمین بچرخند. این ماهواره ها، در مقایسه با ماهواره های ارتباطی دیگر، در فرکانسی پایین تر کار می کنند و این بدین معنی است که می توانند درون طیفی که تلفن های همراه زمینی استفاده می کنند، قرار بگیرند. Miller می گوید که شرکتش آنتنی را درست کرده که هم به اندازه کافی حساس و هم به اندازه کافی قدرتمند است تا بتواند با موبایل های روی زمین ارتباط برقرار کند، امّا فعلاً برای بهتر کردن این تکنولوژی جدید، بهره برداری از آن را به تعویق انداخته اند.
در اوایل سال 2019 بود که شرکت Lynk ماهواره آزمایشی اش را به مدار فرستاد و ادعا کرد که قادر است از طریق یک شبکه 2g با دستگاه های موبایل ارتباط برقرار کند. از آن زمان به بعد، دو ماهواره آزمایشی دیگر نیز به فضا ارسال شده و چهارمی نیز به زودی ارسال خواهد شد. اگر تمامی آزمایشات به خوبی پیش رود، قدم بعدی، فرستادن ماهواره اصلی به مدار است.
اینترنت فضایی چه زمان محقق خواهد شد؟
Mille می گوید که ممکن است تا سال 2022، شرکتش قادر به ایجاد یک شبکه ماهواره ای کارا و در نتیجه اینترنت فضایی باشد، امّا این شبکه نخواهد توانست تا تمام نقاط کره زمین را بصورت شبانه روزی پوشش دهد. وقتی سیستم تنها چند ماهواره داشته باشد، این ماهواره ها هر 90 دقیقه یکبار از بالای سر کاربران عبور می کنند و در نتیجه تنها چند ساعت در روز می توانند کاربران را پوشش دهند. اما به تدریج که ماهواره های دیگر به سیستم اضافه شوند، پوشش دهی شبکه آنقدر زیاد خواهد شد که کاربران دیگر تفاوتی بین اتصال به شبکه موبایل ماهواره ای و شبکه موبایل زمینی را احساس نخواهند کرد!
Miller همچنین می گوید:
حتی یک اتصال نصف و نیمه هم از هیچی بهتر است! اگر در یک نقطه کور باشید، تنها آخرهفته ها که به شهر می روید آنتن خواهید داشت. اما حالا حداقل می توانید وقتی ماهواره از بالای سرتان عبور کرد، پیامهایتان را ارسال کنید. در نتیجه این سرویس در هر صورت باارزش است، حتی اگر همیشه در دسترس نباشد.
[*] مرجع: مجله معتبر WIRED
[*] شما در مورد ایده اینترنت فضایی چه نظری دارید؟ به نظرتان امکان تحقق آن وجود دارد؟ نظراتتان را در قسمت دیدگاه ها می توانید با موستانگ در میان بگذارید.
برای ویدئو ها و مقاله های جذاب بیشتر نیز تنها کافی است تا سری به پادوک تازه ها بزنید.
یک مهندس کامپیوتر که می خواهد با موستانگ رویاهایش در دنیای فناوری اطلاعات بتازد…
